İşçi sınıfı mücadelesine adanmış bir hayat: Nahuel Moreno

“Ortalama bir işçi ve genel olarak sömürülenler mücadele etmeye pek istekli değildir. Bu, greve çıkarak kıt kanaat geçindiği ücretinin bir parçasını kaybetmek istemeyen, bir gösteriye katılarak fiziksel sağlığını tehlikeye atmaktan çekinen, kapitalizme karşı silahlanarak ölümü göze alamayan normal bir insanın doğasıdır. Kitleler, kapitalizm onları sefalete mahkûm ettiği için, bu durumdan kurtulmak için, kapitalizm onlara mücadele etmekten başka bir yol bırakmadığı için grev yaparlar. İşçi greve “âşık” değildir, ama kapitalistlerin şiddetine karşı kendini korumak için şiddet kullanmak zorunda kalır. Silaha “âşık” değildir, ne var ki kapitalizm ona karşı silah kullandığında, o da silah kullanmak zorunda kalır.” Nahuel Moreno, Parti ve Devrim, Atölye Yayınları

Uluslararası işçi hareketinin tarihsel önderlerinden biri olan Arjantinli devrimci Nahuel Moreno, 25 Ocak 1987 yılında aramızdan ayrıldı. Moreno, işçi sınıfı içerisinde parti inşası anlayışıyla, Dördüncü Enternasyonal’in inşasına katkılarıyla ve elbette teorik çalışmalarıyla devrimci Marksist geleneğin kendinden sonraki kuşaklara aktarılmasını sağlayan önemli bir devrimci liderdir.

24 Nisan 1924’te Arjantin’de doğan Moreno, ilk gençlik yıllarında devrimci mücadeleye atıldı. 1940’ta Troçkist harekete katılan Moreno, 1944 yılında Marksist İşçi Grubunu (GOM) kurdu. GOM, özellikle Anglo-CIABASA buzdolabı fabrikasının örgütlenmesinde önemli bir rol üstlendi. Böylece Troçkist hareketi sınıf hareketine taşıma başarısını gösterdi.

1955’te Peron’un emperyalizm destekli bir darbeyle devrilmesinin ardından, Moreno diktatörlük karşıtı cephenin kurulmasına önderlik etti. 1956’daki metalürji işçileri grevinde önemli görevler üstlendi. Bu dönemde İşçi Sözü (Palabra Obrera) gazetesiyle devrimci Troçkist programı işçi sınıfına taşıdı. Moreno 1960’da Devrimci İşçi Partisini (PRT)’yi kuranlar arasındaydı. Partinin gerillacı bir sapmaya evrilmesi nedeniyle, 1968’de partiden ayrılarak Sosyalist İşçi Partisi’nin kurulmasına öncülük etti.

1976 yılında gerçekleşen askeri darbenin partiyi yasaklaması sonucunda parti yeraltına çekilmek zorunda kaldı. Parti, çok sayıda militanı şehit olmasına ve tutuklanmasına rağmen örgütsel sürekliliğini yeraltında korumayı başardı. 1982’de darbenin geri çekilmesiyle önemli bir saygınlık kazandı ve daha kitlesel bir etki için Sosyalizme Doğru Hareket’ini (MAS) kurdu.

Moreno, ayrıca 1960’larda kurulan Ortodoks Troçkizm Latin Amerika Sekreterliği’nin (SLATO) de kurucusu oldu. Birleşik Sekreterlik içersindeki gerillacı ve Avro-Komünist eğilime karşı mücadele etti. Nikaragua’da diktatörlüğe karşı savaşmak üzere uluslararası tugaylar oluşturdu. Ancak Mandel önderliğindeki Birleşik Sekreterlik’in uluslararası tugaylar yerine Sandinistaları desteklemesi üzerine, Birleşik Sekreterlik’ten koparak 1979’da Pierre Lambert’le birlikte Girişim Komitesi’ni kurdu. Lambert’in Fransa’da Mitterand’a verdiği destek üzerine işbirliği bozuldu ve Moreno 1982 yılında Uluslararası İşçi Birliği’ni (LIT-CI) kurdu.

Moreno, ömrünü işçi sınıfı mücadelesine adamış Troçkist bir önderdir. Mücadelesi boyunca birçok kez tutuklandı. Arjantin, Brezilya, İran’da cezaevlerinde kaldı. Ancak ulusal ve uluslararası bir partinin inşasını kesintisiz olarak sürdürdü. Onun yöntemi, dünyanın dört bir yanında mücadele eden devrimcilere yol göstermeye devam ediyor.