Fransa’da sosyal saldırılara karşı grev dalgası

22 Mart Perşembe günü Fransa genelinde mevcut dokuz sendika konfederasyonunun yedisinin çağrısıyla yüz binlerce emekçi, Cumhurbaşkanı Macron’un öngördüğü sosyal reformlara karşı greve çıktı. Ülkenin her yerinde farklı sektörlere yayılan grev adeta hayatı durdu. Ulaşım aksadı; uçuşlar, otobüs ve tren seferleri iptal edildi; bazı hastanelerde hizmet verilemedi. Her dört okuldan birinde eğitime ara verilmek zorunda kalındı. Seferberliğin son derece önemli sektörlere yayılmış olması, mücadeleye ivme kazandırıyor.

Seferberliği tetikleyen Macron’un reform paketi, hükümetin beş yıllık görev süresinde en az 120 bin kamu emekçisinin işten çıkarılmasını, kamu sektöründe iş güvencesini ortadan kaldırarak işten çıkarmaların ve kadro yerine sözleşmeli geçici çalışmanın yaygınlaştırılmasını öngörüyor. Öte yandan emekli maaşlarının düşürülmesi gibi, emekçiler bakımından birçok hak kaybı da paketin kapsamında yer alıyor.

“Ülkeyi modernize etme” adı altında Fransız işçi ve emekçilerinin sosyal kazanımlarına yönelik yapılan bu saldırılar, başta memurlar olmak üzere demiryolu işçileri, sağlık çalışanları, otobüs sürücüleri, hava kontrolörleri gibi geniş bir yelpazede birçok sektör ve iş kolunu seferber etti. Macron’un kemer sıkma politikalarını hayata geçirerek ekonomik krizin faturasını işçi ve emekçilere çıkarmayı başarması için, öncelikle bu geniş seferberlikleri yenmek zorunda. Ancak reformun doğrudan hedefinde olmayan sektör çalışanlarının da kamu emekçilerine destek grevine çıkması hükümetin işini oldukça zorlaştıracak gibi görünüyor.

Üstelik 22 Mart’taki grev reform karşıtı mücadelenin yalnızca başlangıcını oluşturuyor. Demiryolu işçileri, üç aylık bir iş yavaşlatma eylemine başladıklarını duyurdular. Kamu sektöründeki grevin yenilenmesi ise gündemin ilk maddesini oluşturuyor. Geniş çapta bir saldırı, yine geniş bir mücadeleyle geri püskürtülebilir. Bu nedenle mücadelenin başarısı, grevin tüm sektörlere yaygınlaştırılması ve sürekli kılınmasına doğrudan bağlıdır. Sosyal saldırı planlarını durdurmak amacıyla, süresiz bir genel grevin ilan edilmesi son derece önemlidir. Aksi takdirde seferberliğin sendikal bürokrasinin de katkısıyla parçalanması ve mücadele enerjisinin soğurulması uzak bir ihtimal değildir.