Meksika’da öğretmenlerin hedefinde neoliberalizm var

Eğitimde uygulamaya sokulan neoliberal reformlara karşı yükselen seferberliklerin yarattığı politik krizler, süreçler ilerledikçe derinleşmeye devam ediyor. Şili, Kanada ve Fransa gibi ülkelerin isimleriyle sembolleşmiş bulunan eğitim protestolarına, bu sefer Meksika da katıldı.

“Times” dergisinin 2008 Mortgage krizinin sebebini Yunan bankerlerin tembelliğinde araması gibi, 1 Aralık 2012’de göreve gelmiş olan Meksika Cumhurbaşkanı Pena Nieto’nun yürürlüğe geçirmeyi planladığı neoliberal reformu da, eğitim sistemindeki tıkanık damarların sebeplerini yapısal sorunlarda değil, öğretmenlerin “başarısız performansları”nda arıyor. Aramakla kalmıyor, öğretmen maaş ve işe alımlarının da kariyerist ve rekabetçi performans ölçütlerinin sonuçlarına gore belirlenmesini öngörüyor!

Meksikalı öğretmenlerin, kendilerine sorulmadan hazırlanan bu oyunda ise oynamaya niyetli olmadıkları açık. Ulusal Eğitim Emekçileri Sendikası (CNTE)’nın çağrısıyla sokaklara dökülen öğretmenler, stratejik önemdeki protestolarıyla, ülke burjuvazisinin ve yabancı sermayenin birçok sektörde krize yuvarlanmasının olanaklarını yaratıyorlar. Zira uluslararası Los Cabos havaalanının yolunu ve Chihuahua eyaletini Teksas’a bağlayan uluslararası yolu kapatan öğretmenler, 2006’da işçi sendikalarının da desteğiyle dile getirdikleri politik devrim/hükümet değişikliği taleplerinin egemenlerde yarattığı korkuyu sürekli kılmakta kararlılar. Daha 2011 yılında 70 bin öğretmen grevdeyken, bugün Meksika’nın 22 eyaletinde örgütlenen protestoların sadece Chiapas ayağında 50 bin kişilik bir katılım bulunuyor.

BBC Mexico City muhabiri Will Grant’in söylediği üzere, yurdun en mühim meydanlarında kolluk kuvvetlerinin oluşturduğu görüntü Pena Nieto’nun cumhurbaşkanı olarak ilk Bağımsızlık Günü’nde vermek istediği birlik mesajıyla hiç uyuşmuyor.

Ekonomik kriz derinleşiyor. O derinleştikçe neoliberal karşı saldırılar şiddetlenmeye devam ediyor ve sınıflar arası uçurum, benzer kutuplu iki mıknatıs gibi açılıyor. Finans kapital, her sektörü sermayenin çıkarlarına paralel olacak şekilde organize etmeye çalıştığı oranda dirençle karşılaşıyor. Eğitim alanı ise, bu direncin somutlaşmasının zorunlu olduğu yakıcı sektörlerden.