Arjantin: Sosyalist Sol mücadeleye çağırıyor!

İşçilerin Uluslararası Birliği-Dördüncü Enternasyonal (UIT-CI)‘in Arjantin seksiyonu, kardeş partimiz Sosyalist Sol (IS)’un Dördüncü Kongresi 8-9-10 Temmuz tarihlerinde Buenos Aires’te, ülkenin birçok bölgesinden gelen delegelerin katılımıyla gerçekleşti. Ayrıca Enternasyonal’e bağlı kardeş partilerin kongreye katılımı, enternasyonalizm vurgusunun ötesinde, Dördüncü Enternasyonal’in yeniden inşası yolunda önemli tartışmaların gerçekleşmesini sağladı. Üç gün süren kongrenin temel tartışma konularını ise, uluslararası durum, Arjantin’de politik durum ve Sosyalist Sol’un önümüzdeki dönemde izleyeceği politik hat oluşturdu.

Vardık, varız, var olacağız!

Sosyalist Sol’un kongresi, akımımızın kurucusu, 29 yıl önce aramızdan ayrılan Troçkist önder Nahuel Moreno’nun ve 1976-1983 yıllar arasında süren askeri diktatörlük tarafından katledilen ya da kaybedilen, akımımızın öncül partilerinden olan PST (Sosyalist İşçi Partisi)’li yoldaşların onurlarına armağan edildi.

Ardından Enternasyonal’in kardeş partilerinden kongreye katılan, Brezilya’dan Sosyalist İşçi Akımı (CST), Venezuela’dan Sosyalizm ve Özgürlük Partisi (PSL), Şili’den Sosyalist İşçi Hareketi (MST), Amerika Birleşik Devletleri’nden Sosyalist Çekirdek ve Türkiye’den İşçi Demokrasisi Partisi delegeleri ve Tunus’ta enternasyonalimiz adına devrimci inşa faaliyetini üstlenen Majid Haouachi, Sosyalist Sol’un kongresini selamladılar. Kongreye katılım gösteremeyen diğer kardeş partiler de selamlama mektuplarını ilettiler: İspanya’dan Enternasyonalist Mücadele (LI), Fransa’dan Enternasyonalist Sosyalist Birlik (GSİ), Almanya’dan İşçi Demokrasisi İçin Komite (KRD), Meksika’dan Sosyalist İşçi Partisi (POS), Panama’dan Sosyalist Öneri, Bolivya’dan Protesto ve Peru’dan Mücadelede Birleşelim (Unios).

Dünya ekonomik krizi politik krizleri tetiklerken

Uluslararası durum tartışması UIT-CI’nin dünya durum tezleri üzerinden sürdürülürken farklı ülkelerden katılımcıların varlığı tartışmanın derinleşmesinin önünü açtı. Enternasyonal olarak uzunca bir süredir takip ettiğimiz politik hat halen varlığını korumakta:

• Ekonomik krizin yarattığı çöküşe karşı mücadele eden dünya halklarıyla dayanışma.
• Kuzey Afrika ve Ortadoğu coğrafyasında 2011’den bu yana devam eden, son dönemde bir geri çekilme sürecinden geçse de halen devrimci potansiyeller barındıran, Arap devrimci süreciyle dayanışma ve coğrafyadaki devrimci önderlik krizine bir cevap oluşturma.
• Latin Amerika’da ekonomik krizin etkisiyle derinleşen “halkçı” hükümetlerin krizine karşı gelişen sınıf hareketleriyle dayanışma ve devrimci alternatiflerin inşası.

Özellikle emperyalizmin ekonomik krizden çıkışa bir çözüm bulamaması, ekonomik krizin derinleşerek politik krizlere dönüşmesi (Latin Amerika’da “halkçı” hükümetlerin krizi, İspanya ve Yunanistan’daki politi krizler, Fransa, Türkiye ve daha birçok başka ülkeyi de içine alan rejimlerin bonapartistleşme eğilimleri) önümüzdeki dönemde dünya sınıf mücadelesinin temel belirleyeni olacak. Ayrıca bu politik krizler merkezci, reformist solun da sağa doğru savrulmasını hızlandırıyor. Birçok sol akım “ilerici” diye tanımladıkları burjuva sektörlerin peşine takılmakta beis görmüyor. Böyle bir konjonktürde işçi sınıfının bağımsızlığı ve sistemden kopuş temeline dayanan UIT-CI’nin varlığı ve mücadele azmi daha da önem kazanıyor.

Buradayız ve meydan okuyoruz!

Sosyalist Sol’un Arjantin’de son dört senede gerçekleştirdiği önemli büyümenin arkasında ülkenin politik durumundaki hızlı kırılmalar ve partinin bu kırılmalara dönük geliştirdiği başarılı taktikler yatmakta. Önümüzdeki dönemde bu kırılmaların daha derin çatlaklara dönüşme emareleri taşıması ise partinin üzerindeki sorumluluğu arttırıyor. Peronizmin krizi ve ekonomik çöküş ülkede çok daha gözle görünür hale gelmiş durumda. “Halkçı” görünümlü neoliberal Kirchner hükümetinin uyguladığı politikalar sonucu yaşam koşullarının daha da kötüleşmesinin bir sonucu olarak, merkez sağın adayı Macri az farkla da olsa seçimleri kazanmayı başarmıştı. Başa geldiği günden bu yana ülkeyi emperyalizmin sömürüsüne açmak için tüm duvarları yıkmaya çalışan, özelleştirmelere daha da hız veren ve ülkenin dış borç yükünü katlayarak yoluna devam eden Macri, bir yandan da elektirk, doğalgaz, ulaşım gibi alanlarda %300 e varan zamlar uygulayarak kitlelerde hoşnutsuzluk yaratmış durumda. Şu an için meşruiyet sağlamak adına ise kullanabildiği iki söylem var: eski hükümetten bir enkaz devraldıkları ve eski yönetimin yolsuzluk hikayeleri. Bu bir yandan Macri’nin kısa da olsa “zaman kazanmasını” sağlasa bile, kendisinin de ufak çaplı yolsuzluk hikayeleri medyada görünür olmaya başlamış durumda. Aynı zamanda, eski hükümete dair çıkan yolsuzluk skandalları Kirchnerizm’in tabanında da önderliğe karşı güvensizliği tetikleyerek yeni arayışları gündeme getirmiş durumda. Bu noktada solun bir bölümünün “yine hiç şaşırtmayarak”, “ilerici” sıfatıyla Kirchner’in arkasına yedeklenmeye çalıştığını da belirtelim.

Ülkedeki politik durumun önemli kırılmalara gebe olduğu bir süreçte gerçekleşmesiyle daha da önem kazanan Sosyalist Sol’un kongresi, sınıf mücadelesine cevaplar üretmeye çalıştı. Ülkenin pek çok bölgesinde toplam 52 irtibat bürosu bulunan partinin kongresine katılımın da farklı coğrafi dağılımlardan oluşması tartışmanın derinleşmesine önemli fayda sağladı. Sosyalist Sol’un bu dönemde öne çıkartacağı temel talepler ise şu şekilde: Macri hükümetinin zam ve kesinti politikalarına, özelleştirmelere, dış borç ödemelerine hayır! Kadın emeğinin sömürüsüne ve kadına yönelik şiddete hayır! Emperyalizmle ilişkiler kesilsin! Macri defol! Çözüm işçi emekçi hükümeti!

Ayrıca, bir seçim ittifakı olarak kurulan Solun ve İşçilerin Cephesi (FIT)’nin önemli bir parçası olan Sosyalist Sol, cephenin diğer iki önemli partisi olan PO (İşçi Partisi)’nun sekter, PTS (Sosyalist İşçilerin Partisi)’nin ise oportünist politikalar uygulama eğilimlerine rağmen cephenin güçlendirilmesi için çalışmanın önemini vurguladı. Aynı şekilde, sendikal bürokrasiye karşı inşa edilmeye çalışılan mücadeleci sendikal bir hat da önümüzdeki dönemde Arjantin sınıf mücadelesinde belirleyici bir etki yaratabilir.

Yayın organının 15 günden haftalığa indirilmesi, kongrenin hemen öncesinde gerçekleşen, gençlik örgütlenmesi Sol Gençlik’in beşinci ulusal buluşması, Ağustos ayı için planlanan Sosyalist Sol’dan Kadınlar’ın ikinci ulusal buluşması ve Kasım ayında gerçekleşecek ulusal parti mitingi partinin önüne hem niteliksel hem de niceliksel büyüme hedefi koyduğunun kanıtı. Araçların ve taktiklerin yenilenmesi ya da güçlendirilmesi yoluyla Sosyalist Sol önümüzdeki dönemde yeni mevziler kazanacaktır. Bu ise gerek Arjantin’de gerekse dünyada, işçi sınıfının bağımsızlığı ve sistemden kopuş perspektifiyle hem Sosyalist Sol’un hem de İşçilerin Uluslararası Birliği-Dördüncü Enternasyonal (UIT-CI)’in referans haline gelmesini sağlayacaktır.