Manisa Indesit’te toplu tensikat

Manisa organize sanayi bölgesinde Türk Metal sendikasının örgütlü olduğu, eski adı İndesit, şimdiki adı ise Whirpool olan beyaz eşya fabrikasında 300 işçi sorgusuz sualsiz kapının önüne kondu. Üretim düşüklüğünü bahane eden patron, vardiyaları teke düşürerek önümüzdeki dönemde de işten çıkarmaların olacağının habercisi oldu.

Biz bu röportajı yaptıktan bir gün sonra İndesit Whirpool beyaz eşya fabrikasında, pres makinasında sıkışarak yaşamını yitiren işçi Necmi Çoban, iki işçinin çalışması gerektiği makinada tek başına çalışarak makinanın arkasına düşen parçaları almak için uzandığında feci şekilde can verdi. Uzun süre sessizliğini koruyan Türk Metal, patrona ve onun iş güvenliği tedbirlerine dönük tek bir kelime bile etmedi. İş cinayetine kurban giden Necmi Çoban’ın ailesine baş sağlığı dilemeyle yetinen sendika, işten atmalara da sesini çıkaramamakta. Nedeni ise her fırsatta patronun çıkarlarına öncelik vermekle tescilli oluşudur.

Biz işçiler ancak fabrikalarda kuracağımız komitelerle işyerlerimizde mücadele ederek, işçi denetimini hem fabrikalarda hem de üyesi olduğumuz sendikalarda kurarak, bizlere dönük saldırılara göstermelik cevap vermekten çıkmış, aynı zamanda sırtımızda bir ur gibi taşıdığımız sendika bürokrasinden de kurtulmuş oluruz. Şimdi fabrikalarda dünden daha fazla bir adım öne çıkarak, kalıcı işyeri işçi komitelerimizi kurmamız gerekir.

Nisan: Merhaba

İşçi: Merhaba

Nisan: İşten çıkartıldığınız fabrikada son bir ayda 300 işçi işten atıldı. Sizce bu işten atmaların sebebi ekonomik kriz olabilir mi? İşten atma süreci hakkında bilgi verebilir misiniz?

İşçi: Engelli kadrosundan işe alındığımı biliyordum. İşten atılmayı beklemiyordum. Kadrolu işçilere banka promosyonları yattı. Bana yatmadı. İnsan kaynaklarını aradım. Bana neden promosyon yatmadığını sordum. “Siz engelli kadrosunda değilsiniz ki, sözleşmelisiniz.” cevabını aldım. İnsan kaynaklarına gittim, sözleşmem olduğunu söyleyip sözleşmemi çıkarttılar. Daha sonra benimle birlikte 300 işçiyi üretimin düşmesi sebebiyle işten çıkarttılar. Asıl sebep krizdi fakat gerekçede bu yazmıyordu. Pazartesi işimize son verildiği söylendi, Salı günü öğleden sonra 15:30’da çıkış belgelerimizi verdiler.

Nisan: Yönetimden hiç kimseyle görüşme şansın oldu mu?

İşçi: Yönetim kurulu değişmiş. Adı İndesit olan fabrika Whirpool Beyaz Eşya olmuş. Muhatap olacağımız yetkili bir kişi bile yoktu. İnsan kaynaklarından beni işe alan görevliyle konuştum. İşe girerken ısrarla engelli kadrosunda çalıştırılmak istediğimi vurgulamıştım ve o da kabul etmişti. Şimdi bir yanlışlık olduğunu söyledi.

Nisan: Bu ani işten çıkartma sizi ekonomik olarak etkiledi mi?

İşçi: Evimiz kiralık. Kredi borcum var. Maaşım zaten icradaydı. Karın tokluğuna çalışıyordum. Bize hiçbir açıklama yapılmadan kapının önüne konduk. 28 Ağustos’tan beri işsizim. Engelliyim. Engelli kadrosunda iş arıyorum. Engelli olduğum için birçok işyeri koşullarının uygun olmadığını söyleyerek işe almıyor.

Nisan: Çalışmış olduğunuz fabrikada örgütlü sendika Türk Metal’in işten atmalara karşı tepkisi ne oldu?

İşçi: Üyesi olduğumuz sendika bırakın işten atmalara tepki göstermeyi, üretim alanındaki çeşitli sorunları çözmekte bile tepki göstermiyor. Örneğin ilk işe girdiğimde yemek kartımı vermediler. Kaç defa talep ettiysem de, sendika temsilcilerine söylediysem de kartımı vermediler. Tam dört ay başka işçi arkadaşlarımın yemek kartlarını kullandım. Kimi zaman ise aç çalıştım. Yazlık ve kışlık kıyafetleri zamanında vermekte gecikiyor, aynı iş elbiselerini bazen yıkayamadan giymemize sebep oluyorlardı. Sendika temsilcilerine söylediğimiz zaman ise “Sipariş verilmiş, gelecek, idare edin” diyorlar ve geçiştiriyorlardı. En insani ihtiyaçlarımıza cevap üretemeyen sendika işten atmalara karşı sesini çıkarmadı ama maşımızı aldığımızda aidat almasını iyi biliyor.

Nisan: İşten çıkartılmayla ilgili dava yoluna gitmeyi düşünüyor musunuz?

İşçi: Evet. Bundan önce arabuluculuk hizmetini kullanmak istedik. Arabulucuya gittiğimizde işyerinin avukatı, fabrika yetkililerinin ödeyecek paralarının olmadığını, istediğimiz yere başvurabileceğimizi söylediği bilgisini aldık. İşten atılan arkadaşlarla görüştük. Dava açmaya karar verdik. Bizimle muhatap olmaya bile gerek görmeyen işverenin işinde günde 16 saat çalışmamıza rağmen bize bilgi dahi vermemesi yüzünden haklarımız sonuna kadar arayacağız.

Nisan: Teşekkür ederiz bize zaman ayırdığınız için.

İşçi: Ben teşekkür ederim bizim sorunlarımızla ilgilendiğiniz için.

Nisan: Mücadelenizde bizim de size yardımcı olacağımız bir konu olursa Gazete Nisan olarak sonuna kadar yanınızda olacağımızı bilmenizi isteriz. Ekonomik krizin faturasını bizlere yükleyenlerden hesabı işçi ve emekçiler soracaktır.

Gazete Nisan Manisa