PETROKİMYA – Patronun keyfî çalıştırmasına hayır!

Arkadaşlar, her gün bizim üstümüzdeki baskılar daha da çoğalıyor. Geçen mektubumda size zam dönemimizden bahsetmiştim. Bu yazıda da zam sonrası yaşanan gelişmelerden bahsetmek istiyorum.

Benim çalıştığım firmanın Tekirdağ-Çerkezköy’deki şubesinde çalışan bazı arkadaşlarımın İstanbul’da çalışmalarına karar verilmiş. Gerekçe ise, İstanbul’dan Çerkezköy’e giden servisin maliyeti… Bu arkadaşlarım, Çerkezköy’deki şube açıldığında patron tarafından çağrılmışlardı ve onlardan Çerkezköy’e gitmeleri istenmişti. Başta teklifi kabul etmeyen arkadaşlar patron tarafında zorla ikna edilip şubeye gönderildiklerinde, patron her halde böyle bir maliyeti hiç düşünmüyordu. Ne zaman oradaki fabrika düzene girdi ve firmanın arkadaşlara ihtiyaçları kalmadı, işte o zaman patron için servis maliyeti ortaya çıktı.

Ancak sorun arkadaşlarımızın patronun keyfine göre bir orada bir burada çalıştırılmalarından ibaret kalmadı. Bu arkadaşların merkeze gelmesiyle birlikte fabrikada farklı sorunlarla karşı karşıya kaldık. Çünkü arkadaşların geri gelmesi çalışan kişi sayısının yükselmesine, yani kadro fazlalığına neden oldu. Gelen iki arkadaşımızın karşılığında üç işçi arkadaşım işten atıldı. Arkadaşlarımın işten çıkarılmaması için elimden geleni yapmaya çalıştım. Ama tek kişi olduğum için her hangi bir şeyi değiştiremedim. Çünkü tek kişiden kazanım çıkmaz.

Arkadaşlar nerede olursak olalım bizlerin kaderi patronları iki dudağı arasında olduğu sürece onlara boyun eğmek durumunda kalırız. Boyun eğmemek için birlik olmak, birlikte mücadele etmek zorundayız. Eğer iş yerinde çoğunluk olsaydık, arkadaşlarımın işten çıkarılmasını engelleyebilirdik. Biz hala işimize devam ediyorken, niçin mi böyle yapmak zorundayız? Çünkü bugün arkadaşlarımız işten çıkarılmış olabilir. Ama unutmayalım, böyle giderse yarın sıra bize gelecek.