Hizmet – Merhaba

Ben hizmet sektöründe çalışan bir işçiyim. Biz işçiler patronlara karşı nasıl haklarımızı korumalıyız? Her geçen gün daha da elimizdeki haklar alınıyor. Baskılar daha da artıyor. Özeleştirmeler artıyor. Taşeronlaştırılıyoruz ve emeğimiz çok ucuza geliyor.

Biz işçiler gece gündüz demeden, durmadan çalışırken emeğimizin karşılığı 650 TL’dir. Bizim emeğimiz bu kadar ucuz mu?

Ben özel bir şirkette çalışıyorum. Biz bu şirkete çalışan işçi sayısı olarak 7 kişiyiz. Bize zam verileli 5 ay oldu ama sadece bir ayı elimize geçebildi. Geriye kalan 4 ay için şirket bize şunu söyledi, “sizin maşlarınız dilim vergiye kesildi.” Böyle söylediler ve son olarak vergi kesintileri bitti ama bizim maaşlar yine tam değil. Ben ve arkadaşlarım birlikte müdürün yanına gittik, sorduk: Bizim maaşlar tam değil, diye. O da, tamam arkadaşlar ben bunu halledeceğim dedi. Bize de işimize devam ettik. Sonra müdür bize şunu söyledi, arkadaşlar sizlerin maşlar tammış. Biz de, nasıl tam olur, biz kendi maşlarımızı bilmiyor muyuz dedik. Ama ne fayda ki müdür bize şunu söyledi, arkadaşlar ben görevimi yaptım, şirket sizin maaşınızı tam yatırmıyorsa bu benim işim değil, dedi. Bizi elinin tersiyle itti. Bize, burada siz bizden sorumlusunuz, beni şirketle yüz göz yapmayın, para sonunu için ben şirketi arayamam, dedi. Yani kısacası şirketin yaptığı bu kesintinin üstüne yattı. Biz buna itiraz etmemize rağmen ne müdür ne de şirkettekiler kılını kıpırdatmadı. Yani şurada şunu söylemek istiyorum biz işçiler emeğimize sahip çıkmasak kimseler sahip çıkmaz.

Evet, şu da gerçek ki biz işçiler taşeron olarak çalışıyoruz. Hiç bir hakka sahip değiliz. Var olan haklarımız teker teker elimizden gidiyor. Oysaki biz işçi sınıfı olarak hiç sesimiz çıkaramıyoruz. Bizi bir kuru ekmeğe muhtaç ediyorlar. Oysaki ekmek bizim ekmeğimiz. Oysaki bizim ülkemiz sermaye ülkesi olmuş. Yerli-yabancı sermayeler ülkemizde sermaye yatırımı yaparken hiç maliye denetlemesi yok. Vergi ödemesi yok. İşçi çok ucuza çalıştırılıyor ve burada çok kazanıyorlar. Onlar sermayesine sermaye katarken biz işçi ve emekçi kesimler daha da derin bir yoksulluğun içine itiliyoruz.

Bizim taleplerimiz şunlar olsun: Yerli-yabancı sermayeler denetlensin. İşçilerin iş güvencesi, sendika hakları, 8 saat çalışma ve birçok var olan haklarımız geri verilsin.

Tek isteğimiz insanca yaşamak! Yaşasın işçilerin birliği!