Şili: Öğenci eylemlerinden genel greve

Şili’de eğitim alanında reform yapılmasını talep eden öğrenciler mayıs ayından beri sokaklarda. Eylemlerin ilk döneminde kitle sadece üniversite ve lise öğrencileriyle velilerden oluşurken zamanla daha da genişledi ve bu genişlemeye paralel olarak mücadele daha da yaygınlaştı. Örneğin; kötü çalışma koşullarına karşı greve çıkan maden işçileri, güvenceli çalışma talep eden ulaştırma işçileri… Hepsi birlikte öğrencilerle ortak eylemler düzenlediler.

1989’dan, yani Pinochet diktatörlüğü yıkıldığından bu yana Şili’deki en kitlesel eylemler gerçekleşiyor. Bunda Pinochet döneminde ( 1973- 1989 ) uygulanmasının önü açılan ve diktatörlük rejiminden sonra da devam edilen, Şili ekonomisinin neoliberal dönüşümünün “getirdiklerinin” kitleler üzerinde gittikçe daha da derinden hissedilmesinin etksi oldukça fazla.

Eylemlerini sürdüren öğrencilerin de taleplerine baktığımızda, çıkış noktasının, devletin eğitim alanına yetersiz kaynak ayırması olduğu gözümüze çarpıyor. Öğrencilerin taleplerini ise şu şekilde sıralayabiliriz; devletin eğitim alanının kontrolünü eline alması ve eğitime ayrılan bütçenin arttırılması, yoksul öğrencilere kredi yerine burs sağlanması, eğitim alanında kâr amaçlayan kurumlara izin verilmemesi ve eğitimin parasız hale getirilmesi.

Mücadele bu talepler etrafında sürdürülürken, dönem dönem hükümet ile görüşmelere başlanması kitle içerisinde bir ikilik yaratsa da şu ana kadar hareketin geri çekilmesine dönük herhangi bir işaret gözükmüyor. Hatta ekim ayı içerisinde öğrencilerin sendikalara yaptığı çağrı sonucunda gerçekleştirilen 2 günlük genel greve katılımın bir hayli yüksek olması, öğrencilerin taleplerinin önemli bir kabul gördüğünün de göstergesi. Hükümet de bunun farkında olacak ki, 1989’dan bu yana çok fazla kullanılmayan ve içinde oldukça ağır uygulamaları barındıran “devlet güvenlik yasası” nı uygulamanın yolunu aramakta.

Tüm dünyadaki seferberliklere baktığımızda, hepsinin çıkış noktalarının ve taleplerinin birbirine oldukça yakın olduğunu görüyoruz. Ülkeler özeline döndüğümüzde ise ilk elde, mücadelelerin ortak bir zeminde toplanabilmesi en can alıcı ihtiyaçlardan biri olarak karşımıza çıkıyor. Şili’de de hükümetin kitle üzerinde arttırması muhtemel duran baskıya karşı en geniş birliği sağlamak ve mücadeleyi derinleştirmek önümüzdeki dönemin belirleyeni olacak gibi gözüküyor.