Seçmeli değil Anadilde Eğitim!

Yeni öğretim yılı geçtiğimiz günlerde birçok sorunla birlikte başladı. Yeni dönemde eğitimde köklüdeğişikler yapıldı. Bu değişiklikler arasında seçmeli dersler de mevcut. Seçmeli derslerden biri de Kürtçe!

Kürtler onlarca yıldır anadilde eğitim için mücadele ediyor. Nitekim anadilde eğitim bireyin en temel insan haklarından biridir. Bu hak ekmek, su, hava gibi en temel insani ihtiyaçtır. Anadilde eğitimin devlet tarafından verilmesi ise lütuf değil bireyin bu hakkının sosyal devlet gereği sağlanmasıdır.

Mevcut durumda Kürtçe seçmeli ders olarak beşinci sınıftan itibaren okutulacak. Altyapısı hazırlanmadan apar topar başlatılmak istenen seçmeli Kürtçe derse Kürtler ilgi göstermedi, deniyor. Bu ilgisizlik bazı çevreler tarafından aslında Kürtçe eğitimin çok da istenen bir şey olmadığı, o nedenle de Kürtlerin ilgi göstermediği şeklinde yansıtılıyor..

Evet, Kürtçe’nin seçmeli ders olarak okutulmasına ilgi yok deniliyor. Gerekçe; Diyarbakır’da seçmeli dersler arasında Kürtçeyi sadece 3883 öğrencinin, Türkiye genelinde ise 21 bin öğrencinin tercih etmiş olması! Bu rakamlara bakılarak Kürtçe anadilde eğitim çok da istenen bir şey değil deniyor. Bu durumun gerçek olmasını AKP hükümeti çok isterdi ama işin aslı öğle değil. İşin gerçeği Kürtler haftada 2 saat seçmeli Kürtçeyi istemiyor. Üstelik beşinci sınıftan itibaren olması da tam bir saçmalık.

Üstelik eğer seçmeli Kürtçe ders olacaksa buna Türk çocukların ihtiyacı var. Kürt arkadaşlarıyla daha rahat anlaşabilsinler diye. Kürtlerin ise seçmeliye değil anadilde eğitime ihtiyacı var. Altını tekrar ve ısrarla çizelim, bu Kürtlere lütuf olarak sunulamaz çünkü zaten anadilde eğitim en temel insan hakkıdır.

Hatırlanırsa Bülent Arınç Kürtçe medeniyet dili değil diyerek, “beni ikna edin” demişti. Çok açık ki bir dilin sahiplerinin ana dillerinde eğitim alma hakkı ne o dilin “medeniyet” dili olmasıyla alakalıdır, ne de o dili öğrenmek isteyenlerin sayısı önemlidir. Önemli ve belirleyici olan o dilin sahiplerinin kendi öykülerini, anılarını, hayallerini kendi çocuklarına, torunlarına yine kendi dillerinde aktarabilme, kendi kültürlerini, tarihlerini yine kendi dilleriyle yaşatabilmesidir.

Bilen bilir, Kürt illerinde okulun ilk günleri sınıflar adeta dilsizler sınıfıdır. Ne çocuklar öğretmenin ne de öğretmen öğrencilerinin dediğini anlamaz. Bu durum bir süre devam eder. Kürt çocuklar yabancı dili ana dil olarak öğrenmek zorunda kalır. Anadilde eğitim alamamak Kürt çocuklarının eğitimde yeterince başarılı olamamalarına da sebep olur. Kürt gençlerinin üniversite sınavlarındaki genelde başarısız olmalarının bir nedeni de budur.

Biz Kürtler, Kürtçe seçmeli ders değil, anadilde eğitim görmek istiyoruz; bu bizim hakkımız ve bu hakkın önündeki bütün engeller kaldırılmalıdır!

ANADİLDE EĞİTİM EN TEMEL DEMOKRATİK, ULUSAL, İNSANİ HAKTIR…