Bursa metal fabrikalarında patronlar saldırıya geçti

Daha iyi bir toplu iş sözleşmesinin imzalanması ve işbirlikçi sendika Türk Metal’in fabrikalardan çıkartılması için metal işçilerinin ülke çapında giriştiği mücadele hâlâ sürmekte. Metal işçileri kararlı birliktelikleri ve azimli mücadeleleri ile yaklaşık bir ay önce metal patronlarının sendikası MESS’i her işçiye 1000’er lira ödeme sözü vermeye ve Türk Metal yerine işçilerin kendi seçtiği temsilcileri muhatap almaya zorlamıştı. İşçiler aynı zamanda yapılan eylemler nedeni ile hiçbir işçinin işten atılmamasını da kabul ettirmişlerdi.

Bugün üzerindeki şaşkınlığı atan metal patronları işçilerin günlerce süren grevden dolayı yıpranmasını da fırsat bilerek fabrikalarda karşı saldırıya geçmiş durumdalar. Renault fabrikasının patronları verdikleri sözlerin hiçbirini tutmayarak işçilerin sadaka olarak nitelendirdiği bir teklif ile tekrar işçilerin karşısına çıktı. Bu teklife göre işçilere en fazla 100 lira zam yapılacaktı. Tofaş fabrikasında ise 23 Haziran sabahı kartlarının basmaması üzerine işten çıkarıldıklarını öğrenen 10 işçiden sonra 16.00 vardiyasında işten çıkartılanların sayısı 80’i buldu daha sonra ise 142’ye ulaştı. Metal sektöründe dalga dalga yayılan grevin başını çeken fabrikalardan Tofaş’ta işten çıkartılan 142 işçinin arasında grev süreci boyunca işçilerin sözcülüğünü yapmış öncü işçiler de bulunmakta. Yine Bursa’da başka bir fabrika olan Mako’da ise 15 işçi gerçekleştirdikleri eylem üzerine işten çıkarıldılar. Zaman ilerledikçe bu sayının 80’e ulaştığı öğrenildi. Mako işçisi bu duruma sessiz kalmadı bugün, 25 Haziran, saat 00.00-08.00 vardiyasında işçiler fabrikaya girmedi ve alkışlar eşliğinde patronları protesto etti.

İşçilerin cevabı ne olacak?

Millî servetin azımsanamayacak bir bölümünü üreten metal sektöründeki her gelişme tüm Türkiye için büyük önem taşıyor. İşçilerin uzun vadeli bir zafer kazanması Türkiye işçi sınıfının patronlar karşısında kitlesel mücadelelere gitmesine önayak olabilir. Bunun gerçekleşmemesi için patronlar ellerinden geleni ardlarına koymuyorlar. Çeşitli fabrikalarda birer ikişer öncü işçileri işten atmayı deneyen patronlar, özellikle Renault fabrikasında atılan 1 işçi için bütün işçilerin greve gitmeleri karşısında yeni yöntemler aramaya başlamış durumdalar. Çelik-İş adlı patron yanlısı sarı sendika da bunlardan biri. Açıkça patronlardan yana olan bu sendika daha şimdiden hünerlerini efendilerine sergilemeye başlamış durumda. Türk Metal fabirakalardan işçilerce def edildiğinden beri yine patronların eli ve sinsi gülüşleri ile fabrikalara girmeye başlayan Hak-İş’e bağlı Çelik-İş Tofaş’ta yetkili sendika durumuna ulaşmış bulunmakta. Kendisinden beklendiği gibi Çelik-İş işten çıkartılan 142 Tofaş işçisi ile ilgili hiçbir açıklama yapmamış bulunmakta.

Metal işçisi mücadelede öğreniyor

Metal işçisinin Türk Metal’i fabrikalardan kovması için işçilerin açıkça aleyhine imzalanmış bir toplu iş sözleşmesi yetti. Bu gayet tabi Çelik-İş’in ilk ihanetinde fabrikadan işçilerce atılacağı anlamına gelmemekte fakat metal işçisi er ya da geç patronlar ile mücadele ederken doğru sendikayı seçmeyi öğrenecektir. Bugün patronların rahatça 142 işçiyi işinden atabilmesinin en önemli nedeni Çelik-İş’in Tofaş’ta örgütlenmiş olmasıdır. Atılan işçilerin işe alınmasının ve bugüne kadar elde edilen kazanımların kaybedilmemesinin tek yolu metal işçisinin kararlı birlikteliğidir. Metal işçisinin bu birlikteliği sürdürebilmesinin şu an tek yolu işçi demokrasisinin tesis edilebileceği bir sendikadır. Türk Metal ve Çelik-İş patronların uşaklarıdırlar, bütün metal işçileri Birleşik Metal-İş’e girmeli ve patronlara karşı verdikleri tarihî mücadeleyi sürdürmelidirler. İşçilerin Birleşik Metal-İş’e girmeleri ve mücadelelerini sürdürerek bu sendikada işçi demokrasisini gerçek anlamda tesis etmeleri hem bu sendikanın hem de işçilerin yararına olacaktır. Ayrıca işçiler kendi özörgütlülüklerini de korumalıdırlar. Fabrikalar arası koordinasyon komiteleri ve işçilerin kendi temsilcilerini seçmeleri mücadelenin işçilerce kazanılmasını sağlayacak başlıca araçlardır.