Birleşik Metal-İş, Renault’da çoğunluğu aldı

OYAK Renault ve Tofaş işçilerinin başını çektiği binlerce Metal işçisi geçtiğimiz Mayıs ayında son yılların en büyük işçi eylemlerinden birine imza at­mışlardı. Oyak Renault ve Tofaş’la sınırlı kalmayan Coşkunöz, Mako, Delphi, Türk Traktör, Ford gibi birçok işyerine sıçrayan direnişte metal işçilerinin temel talepleri MESS’le imzalanan sözleşmenin geçersiz sayılarak daha adil bir sözleşmenin im­zalanması ve ihanetçi konumundaki Türk Metal-İş Sendikası’nın işyerlerinden çıkartılmasıydı. Yaklaşık 1 ay süren direniş sonucunda ise bürok­ratik Türk Metal-İş Sendikası kimi işyerlerinden atılmıştı.

Bu süreçte gazetemizde yazdığımız yazılarda Türk Metal’den istifa eden işçilerin DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası’na (BMİS) geçmeleri­nin bürokrasiye karşı verilecek mücadelede önemli bir yer tutacağını ifade etmiştik. Geçtiğimiz gün­lerde BMİS beyaz yaka dahil 6 bin 217 işçisi bu­lunan Renault fabrikasında çoğunluğu sağladığını duyurdu. Direnişten 4 ay sonra BMİS’in direnişin öncü fabrikalardan birinde çoğunluğu sağlamış olması bürokrasiye karşı savaşta Metal işçisinin bir adım daha öne çıktığının bir göstergesidir. Elindeki binlerce işçiyi kaybeden Türk Metal-İş ise işçilere para dahil birçok vaatte bulunarak Renault işçilerinin geri dönmesi için çabalar vaziyette. Türk Metal İş’in Renault’u kaybetmek istememesinin en önemli nedeni ise elbette ki direnişte olduğu gibi bir sıçrama yaşanması ve diğer fab­rikalardaki işçilerin de Renault’u takip ederek Birleşik Metal-İş’e ge­çebileceği korkusu. Bu korkunun zemini oldu­ğunu da ifade edelim. Zira direnişin öncüsü konumundaki Renault işçilerinin sendikal örgütlenme noktasında da diğer fabrikalara ön­cülük etme potansiyeli mevcuttur.

Birleşik Metal-İş’ten sonrası?

Birleşik Metal-İş Sendikası’na geçen Renault işçisinin mücadelesi şimdi de kaldığı yerden devam etmelidir. Daha önceleri de ifade ettiğimiz gibi Birleşik Metal-İş Sendikası da sendikal bürokra­siden azade değildir ve mücadeleyle bürokrasinin önüne geçmek gerekecektir. Renault işçisinin önünde duran en büyük görev bir yandan BMİS içerisinde bürokrasiye karşı mücadele ederken diğer yandan sendikal örgütlenme noktasında direnişte olduğu gibi diğer işçilere öncülük etmek olacaktır. Bölgeden Birleşik Metal-İş Sendikası’na geçişler çoğaldıkça bürokrasi mücadelesinde metal işçisinin eli de güçlenecektir. Yani bürokrasiye karşı mücadeleyle, daha çok işçinin Birleşik Metal İş Sendikası’na geçişleri birbirini besleyecek süreçler­dir. Hem Türk Metal-İş’i bölgeden silmenin hem de MESS’i fabrikalardan çıkarmanın yolu da bu­dur. Metal işçisinin 5 Mayıs’ta başlattığı mücadele ancak Türk Metal-İş ve MESS kol kola fabrikalar­dan defedildiğinde amacına ulaşmış olacaktır.