Yoğurtçu Parkı’nda İşçi Forumu geçekleşti

26 Nisan günü Kadıköy Yoğurtçu Parkı’nda çok sayıda işçi örgütü ve direnişçinin katılımıyla bir işçi forumu gerçekleştirildi. Farklı sektörlerden işçiler tarafından kürsünün kullanıldığı ve sınıfın temel sorunlarının, örgütlenmenin önündeki engellere dair yaklaşımların sunulduğu forum müzik dinletisiyle sona erdi.

Kaç Bize Gel, PEP, BİÇDA, İnşaat İşçileri Sendika Girişimi gibi sendikal faaliyetin sınırlı ya da hiç olmadığı alanlarda faaliyet gösteren oluşumların yanı sıra taşeron sağlık işçisi, sivil havacılık işçisi gibi katılımcılar da söz aldı. Greif, Karşı, Punto, HEY ve Kazova direnişlerinden işçiler direniş süreçleri hakkında aktarımda bulundu.

Forumda hemen her sektörün gündeminde taşeron, güvencesiz, esnek çalışma vardı. Süregelen işten atmalar, ağır çalışma koşulları, işçi sağlığı önlemlerinden yoksun şekilde geçen tüketici iş saatleri inşaat işçisinden bilişim işçisine geniş bir yelpazenin dilindeydi. Konuşmaların tümü, üretimin çok katmanlı, parçalı yapısına, bunun işçi sınıfı üzerindeki dağıtıcılığına, kültürel farklılıklara, geleneksel beyaz/mavi kategorilerinin varlığına karşın işçilerin giderek artan oranda gündemlerinin ortaklaştığını gösterdi. Burjuvazinin sınıfsal saldırılarına karşı sınıfın tüm bölüklerini kesen ortak hattın hem nesnel koşullarının varlığı hem de ihtiyacı tekrar gözler önüne serildi.

Çoğu taşeron çalıştırmaya, işten atma saldırılarına karşı direnişe geçen işçilerin geneli sendikaların direniş süreçlerindeki olumsuz rolünden, destek-dayanışma ağlarının ise zayıflığından bahsettiler. Sendikal bürokrasinin işçi mücadelesi üzerindeki kırıcı rolü öne çıkarıldı. Direnişçi işçilerin birleşmesi, ortak platformlar yaratması, eylem birlikteliklerine imza atması ihtiyacı gündeme taşındı, bu yönde başlangıç niteliği taşıyan çalışmalardan bahsedildi. 1 Mayıs’a ve işçi sınıfına yasaklanan Taksim meydanına çağrılar yapıldı.

Forum sayı bakımından cılız, örgütlenme süreci anlamında dağınık görüntüsüne karşın sınıfın ortak sorunlarının fotoğrafını vermesi, ilk etapta dayanışma/koordinasyon niteliğinde de olsa güvencesiz sektörlerin, mevcut işçi direnişlerinin mücadelesini birleşirme çabalarına sahne olması bakımından önemliydi.