Solda birlik: Arjantin deneyimi ve Türkiye

2008 yılında başlayan kapitalizmin dünya krizi, ülke burjuvazilerinin krizin faturasını işçi ve emekçilere ödetmek adına kazanılmış haklara dönük yoğun bir saldırı dalgası başlatmasını tetikledi. Buna paralel olarak, ülke burjuvazileri iktidarların eskisinden daha baskıcı bir karakter kazanmasına ihtiyaç duyarken, dünya genelinde, bir yandan rejim krizleri tetiklendi bir yandan da burjuva devlet aygıtlarında otoriterleşme eğilimleri hız kazandı. Ekonomik ve demokratik alanlarda gelişen bu yoğun baskının doğal sonucu dünya solu içerisinde birlik tartışmalarının da daha derinleşmesi ihtiyacı oldu. 7 Haziran 2015 seçimlerinden bu yana Saray rejiminin otoriterleşmesine paralel olarak Türkiye solu içerisinde de birlik tartışmaları daha can alıcı hale geldi.

Dünya solunda olduğu gibi Türkiye solunda da bu tartışmanın birden çok tarafı mevcut… Sol içerisinde bir kesim “burjuvazinin ilerici kanatlarını” destekleme eğilimi gösterirken bir kesim de ekonomik ve demokratik talepler arasında keskin bir ayrım koyarak ağırlığını salt bir demokrasi cephesi inşasına odaklamış durumda. İşçi Demokrasisi Partisi olarak bizim de bayrağını yükselttiğimiz üçüncü bir kesim ise solda birliğin temeline işçi sınıfının bağımsızlığını koyan, ekonomik ve demokratik taleplerin kapitalizmin çürüme çağında birbirinden ayrılamayacağını savunan devrimci Marksist geleneğin temsilciliğini sürdürüyor. İşçi Demokrasisi Partisi olarak, bu dönemde sol içi bir birliğin oldukça hayati bir önemde olduğunu bilmekle beraber en önemli tartışmanın bu birliğin nasıl bir perspektifle gerçekleştirilmesi gerektiği olduğu kanaatindeyiz. Bu konudaki görüşlerimizi yazdık, tartıştık ve yazmaya da tartışmaya da devam edeceğiz.

Bu anlamda, enternasyonalist Troçkist bir akımın temsilcisi olarak, son dönemde dünya üzerinde solda birlik konusundaki en önemli girişimin deneyimini ve sorumluluğunu da üstlenmiş bulunuyoruz: Arjantin, Solun ve İşçilerin Cephesi.

2011 yılında Arjantin’in üç büyük Troçkist partisinin (PO, PTS, IS)  bileşimiyle kurulan Solun ve İşçilerin Cephesi (FIT) şu anda Arjantin ulusal siyasetinin dördüncü büyük politik gücü haline gelmiş durumda. Bu gelişimin en önemli faktörü ise Solun ve İşçilerin Cephesi’nin işçi sınıfının bağımsızlığı perspektifini temel alan, kadın mücadelesinin, gençliğin ve tüm ezilen kesimlerin ekonomik ve demokratik taleplerini kesiştirebilen bir acil eylem programı etrafından çalışmasını sürdürüyor olması.

Türkiye’de sol içi birlik konusunun bu kadar gündemde olduğu bir dönemde Arjantin deneyiminin Türkiye’de daha derinden incelenmesinin mevcut tartışmada bizleri daha ileriye taşıyabileceğini düşünüyoruz.

Bu kapsamda 8 Ocak Pazar günü saat 14.00’te, Makine Mühendisleri Odası’nda İşçilerin Uluslararası Birliği – Dördüncü Enternasyonal (UIT-CI) bileşeni ve Solun ve İşçilerin Cephesi’nin kurucularından, Arjantin kardeş partimiz Sosyalist Sol (IS)’un ulusal milletvekili yoldaşımız Juan Carlos Giordano’nun katılacağı, İşçi Demokrasisi Partisi olarak bizim de sözümüzü söyleyeceğimiz, “Solda birlik: Arjantin deneyimi ve Türkiye” temalı bir konferans örgütlüyoruz.

Beklentimiz bu tartışmaların bizi, solda sınıf temelli bir birlikteliğin inşasında bir adım daha ileri taşıyabilmesi ve Juan Carlos Giordano’nun Arjantin parlamentosundaki yemin töreni sırasındaki seslenişinin başka ülkelerde yankı bulabilmesi: “İşçi, halk ve kadın mücadeleleri ile dayanışmak için, proleteryanın yönettiği bir Arjantin ve sosyalist bir dünya için; evet, yemin ediyorum!”