Çalışma, Sosyal Hizmetler ve Aile…

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile birleştirildi. Yepyeni bir bakanlığımız var artık: Çalışma, Sosyal Hizmetler ve Aile Bakanlığı.

Bu yeni bakanlığın ismi bize yeni Türkiye gerçeğini açıkça işaret ediyor: Çalışma var, sosyal güvenlik yok; hizmet var, sosyal politikalar yok; aile var ama kadın yok!

Yani 16 yıllık AKP iktidarı icraatlarının yıkıcı sonucuyla karşı karşıyayız. Ve yeni sistem bu anlayışın bizzat kendisi olarak somutlaştı.

Kayıtdışı ve esnek çalışma, taşeronlaşma, sendikasızlaşma, iş güvencesinden yoksunluk, artan işsizlik ve iş cinayetleri sonucunda çalışmanın tümden güvencesiz hale getirildiği bir tablo var önümüzde. Sosyal güvenlik deseniz, doğrudan devlet desteği ile bireysel emeklilik sistemlerine doğru bir dönüşüm başladı bile. İste size yeni Türkiye’de “çalışma”!

Her şeyin sermayenin çıkarlarına göre yeniden yapılandırıldığı bu politikaların ağırlaştırdığı yoksulluk karşısında ise yükselen bir sadaka kültürü var. Adil bölüşüm, kaynaklara adil erişim gibi ilkelerle şekillenmesi beklenen sosyal politika ve hizmetler; “sosyal yardım” gibi geçici, çözüm üretmeyen ve bu sadaka kültüründen beslenen içi boşaltılmış bir sisteme evrilmiş durumda. Üstelik Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile bu hizmetlerin yerel yönetimlerin veya farklı kurum ve kuruluşların inisiyatifine devrinin de önü açıldı. İşte size yeni Türkiye’de “hizmet”!

Ve bu yeni düzenin biricik taşıyıcısı, toplumun yapıtaşı aile! Kadına ve çocuğa dönük istismarın, şiddetin, sömürünün her geçen gün daha görünür hale geldiği aile! Çalışma, sosyal hizmetler ve aileye dönük politikaların aynı kurum altında birleştirilmesi bu açıdan çok manidar.

Çünkü son 16 yıla baktığımızda AKP’nin canla başla sürdürdüğü neoliberal dönüşümün aile ve sosyal politikalar anlayışıyla doğrudan etkileşim halinde gittiğini görürüz. Kadın emeğine, bedenine ve kimliğine dönük sistematik saldırılarla kadının toplum içindeki eşitsiz konumu pekiştirildi ve güvencesizlik üzerine kurulan yeni düzenin yararına kullanıldı. Şimdi ise bir adım daha ileri gidilerek, malum ilan ediliyor: “Yeni Türkiye’de kadın politikaları ailenin; aile politikaları emek ve nüfus politikalarının ve onlar da sermayenin hizmetindedir!” deniyor.

İşte size yeni Türkiye!