Gemi söküm işçilerinin mücadelesinin ardından

Ocak ayından bu yana sınıf hareketinde bir yükseliş eğilimi söz konusu. Ağırlığını “insan onuruna yaraşır bir ücret” talebinin oluşturduğu bu mücadele dalgasına, geçtiğimiz ay Aliağa gemi söküm işçileri de eklendi.

22 tersaneden gemi söküm işçileri; insan onuruna yaraşır bir ücret, iş ekipmanlarının patronlar tarafından karşılanması, ücretlerin elden değil de tamamının sigorta primi yatırılarak bankadan ödenmesi, işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerinin iyileştirilmesi ana talepleriyle iş durdurmuş, her bir tersaneden temsilciler seçerek komite inşa etmişti.

Örgütlülük deneyimleri ve mücadele geçmişleri çok yoğun olmamasına karşın gemi söküm işçileri 10 günü aşan bir süre boyunca talepleri uğruna birlik olarak patronların karşısında mücadele etti. Mücadele sürecinde patronların ayak oyunları ve baskıları sonucunda işçiler arasında bazı geri çekilmeler olmasına rağmen, son kertede gemi söküm işçileri, taleplerinin tamamı karşılanmamış olsa da kısmi kazanımlar elde ederek direnişi sonlandırdı.

Ancak en önemlisi bu mücadele, gemi söküm işçileri için önemli bir deneyim bıraktı. Günlük ortalama 1 milyon TL gibi bir miktarı işçileri ölümüne çalıştırarak, işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini umursamayarak kazanan patronların karşısında taleplerine erişebilmenin yegâne yolunun birlik ve mücadeleden geçtiğini birebir yaşadılar.

Belki mücadele geri çekildi ancak önümüzdeki süreç için önemli görevleri de gemi söküm işçilerinin önüne bıraktı. Tersanelere dönüp bu birliği güçlendirmek, komiteleşme çalışmasını derinleştirmek ve sendika, toplu sözleşme ve grev hakkı için mücadeleyi büyütmek gemi söküm işçilerinin taleplerini eksiksiz bir şekilde elde etmesinin temel gereklerinden. Ancak böylesi bir temel üzerinden güvenceli iş ve insan onuruna yaraşır bir yaşam mücadelesinde kalıcı kazanımlar sağlayabiliriz.