Bir petrokimya işçisi: “Haklarımız için örgütleniyoruz”

Yeni girdiğim işyerinde belli bir zaman geçtikten sonra birçok çalışan arkadaş memnuniyetsizliklerini dile getirmeye başlayınca, daha fazla dayanamayıp sınıf çalışması için kolları sıvadık. Hatta gemileri dahi yaktık.

İşyerinde olumsuzluklar saymakla bitmez. Her ay sözde yanlış hesaplamalar yaparak maaşlarımızı eksik yatırıyorlar. Mesai çokça yapıldığı için ya mesailerden kesiyorlar ya da mesai yapmasak da ana ücretimizden kesiyorlar. İşyerinin kolu petrokimya olduğu için ortamda ağır bir koku var. Havalandırma sistemi yok. Sağlıksız koşullarda çalışmaya mecbur kalıyoruz. Yemekler ise o kadar kötü ki bazı zamanlar işyerindeki arkadaşlarla beraber evden yemek götürdüğümüz de oluyor. İşveren neredeyse her ay bir makine alırken, bize asgari ücreti layık görüyor.

Sömürü düzeni artık dayanılamaz bir hale geldi. Yeni işbaşı yapan arkadaşlar memnun olmayıp aynı gün işten ayrılıyorlar. Bu nedenle fazla mesaiye zorlanıyoruz. Ama mesailerden kazanım o kadar kötü ki, yüzde 50 mesai ücreti ne mutfak masrafını karşılıyor ne de kiramıza yetiyor.

Hal böyle olunca 3-5 arkadaş oturup bu konu hakkında yorumlar yapıp tartışmaya başladık. Bir arkadaşımız güzel fabrikalara geçmeyi önerdi. Başka bir arkadaşımız ise “Neden güzel fabrikalara gitmek zorundayız? Güzeli fabrikaya getirelim,” deyince sınıf çalışmasına yani sendikal örgütlenmeye karar verdik. Bu şiarla yola çıktık. Vardiyalarda arkadaşlarla konuşma çabasında bulunduk ama ne yazık ki geri dönüşler olumsuz olduğu için biraz umudumuz kırıldı. Sonrasında, İşçi Demokrasisi Partisi’nden arkadaşlarla irtibata geçmeye karar verdik. Bu konuda bize yardımcı olmalarını, kişileri ikna etmede ne gibi bir yol izlememiz konusunda önerilerde bulunmalarını ve eğitim toplantıları düzenlemeleri için talepte bulunduk. Birlikte bu konularda belli aralıklarla toplantılar yapmaya karar verdik. İlk toplantımızı iş hukuku ve haklarımız konusunda, iş hukukunda uzmanlaşmış bir avukatla gerçekleştirdik.

Bu ilk toplantı bizler için çok olumlu oldu. İş yasalarındaki temel haklarımızı öğrenmemiz moralimizi ve özgüvenimizi artırdı. İşyerindeki çalışmamıza güç kattı. Bir sonraki eğitim toplantımızı sendikal haklar ve sendikaların mevcut durumu üzerine yapmaya karar verdik.

Yaptığımız eğitim çalışmalarıyla kendimizi bilinçlendirmeyi ve işyerinde sendikal örgütlülüğü sağlayarak insanca yaşayacak koşullara ulaşmayı hedefliyoruz.

Bir izolasyon fabrikasında çalışan işçi