Çocuk işçi Abdurrahman’ın kahredici ölümü!

Abdurrahman Özkul 14 yaşında bir çocuk. Okulda olması gereken, derdi ekmek değil yaşıtlarıyla birlikte ders ve oyun olması gereken bir çocuk! Okuyabilse muhtemelen şimdi hayatının baharında, lisede derste, sınavlar için dertlenen, olası bir sevgilisi için hülyalanan, gençliğinin eşiğinde bir insan olarak yaşayacaktı.

Olmadı! Abdurrahman okulu bırakmak zorunda kaldı. Niğde’de Bor Karma Organize Sanayi Bölgesi’nde çalıştığı geri dönüşüm tesisinde makineye kaptırdığı kolunun omuz hizasından kopması sonucu hayatını kaybetti. Aynı 12 yıl önce, Adana’da çalıştığı işyerinde pres makinesine sıkışarak hayatını kaybeden 13 yaşındaki Ahmet Yıldız gibi!

Yıllar geçiyor, çocuk işçilerin ölümü son bulmuyor.

Ahmet’in patronu dört yıl hapis cezası, 24 ay taksitle 30 bin lira adli para cezası almıştı. Çalışma ruhsatı bile olmayan bir işyerinde 13 yaşında bir çocuğun iş cinayetine kurban gitmesinin bedeli işte buydu! Abdurrahman’ın patronu farklı mı olacak?

Rakamların dehşet vericiliğine bakınca olmayacağı anlaşılıyor.

2025 yılının ilk 3,5 ayında 19 çocuk işçi iş cinayetine kurban gitmiş. 2024 yılında Abdurrahman’ın akranı 14 yaş ve altında en az 14 çocuk işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetmiş. 2024 yılında 18 yaşının altında iş cinayetlerine kurban giden çocuk/genç işçi sayısı 71 olmuş!

Bütün bunlar Abdurrahman’ın başına gelenin ne tekil bir örnek ne de ilk olduğunu gösteriyor. Nitekim Ahmet Yıldız’dan bu yana geçen 12 yılda en az 742 çocuk iş cinayetine kurban gitmiş. Üstelik ölümler azalmak yerine artmış. 2024 yılı, son 12 yılda en fazla çocuk işçi ölümünün yaşandığı yıl olarak kayıtlara geçmiş.

Ahmet Yıldız yaşasa şimdi 25 yaşında olacaktı. Oysa o hep 13 yaşında kalacak. Kendisinden 11 yıl sonra iş cinayetine kurban giden 14 yaşındaki Abdurrahman’ın hep yaşıtı ve arkadaşı olacak! Çocuk işçiler ne zaman ölürlerse ölsünler hep birbirlerine akranlar.

Maalesef çocuk işçiliği yasaklanmadan, işçi sağlığı ve güvenliği tedbirleri tam ve eksiksiz alınmadan, sorumlular hakkında en ağır ve caydırıcı cezalar verilmeden bu zamansız ölümler sona ermeyecek. Ve en önemlisi; çocuk işçi olmaya mecbur bırakan bu sömürü düzeni, yoksulluk yaratıcı bu rejim sona ermeden çocuk işçi cinayetleri bitmeyecek…