Tekstil – Patron yeni işçi aldı, tüm koşullar geriledi

Fabrikada yeni bölümün açılmasıyla işçiler işe alınmaya başlandı. Yeni işçi arkadaşlara elimden geldiği kadarıyla yardımcı olmaya gayret ediyorum. Yemekte, çayda bulamadıkları zaman oturacakları yeri bulmaya, göstermeye çalışıyorum. Zaman zaman da sohbet etmeye çabalıyorum.

Fabrikada işçi sayısı giderek artıyor. Yemekhanede masa sandalye sayısı ise yetersiz durumda ve hiç artmıyor. İşçiler ellerinde tabuldotlarla oturacak yer arıyorlar. Mutfakta çalışan işçi sayısı da yetersiz. Sadece üç kişi yemek dağıtıyor, hem de 450 kişiye. Böyle olunca da sıra uzayıp gidiyor.

Servislerde de durum aynı. İşçiler dolmuş misali yolculuk yapıyorlar ve eski güzergah neyse o değişmiyor. Çünkü kilometre uzarsa patronun cebinden para çıkacak. Ama bizler sabahları servise yetimek için, akşamları ise eve dönmek için minibüs parasını cebimizden veriyoruz. Bizlere herhangi bir yol parası verilmiyor. Müdür de idare edin diyor.

Bunların hepsi çabucak düzenlenebilecek sıkıntılar. Ancak patronun cebinde akrep var. Biz hem emeğimizin karşılığını alamıyoruz, hem de insanca yemek yiyip insanca evimize dönemiyoruz. Patron bizler için tek kuruş bile harcamak istemiyor.

Ancak umut var. Birlik olursak bunların hepsini düzenleyebiliriz.