Petrokimya – Patron, mesai ücretlerine göz dikti

Merhaba arkadaşlar, ben petrokimya sektöründe faaliyet yürüten bir fabrikada çalışıyorum. Çalıştığım fabrikada işler yaz sezonu oldu mu oldukça artıyor. İşleri yetiştiremediğimiz için mesaiye kalmak zorunda kalıyoruz. Patron sanki para kazanmıyormuş gibi, bizim mesai paralarımıza da göz dikmiş durumda. Hafta içi mesaiye kaldığımızda yüzde 50, hafta sonu kaldığımızda ise yüzde 100 ücret alıyorduk.

Şimdi ise bizleri daha ucuza çalıştırmak için, sadece normal saat ücreti ödeyeceğim, diyor. Buna karşı çıkmaları için arkadaşlarımla konuştum, kabul etmesinler diye. Birçok arkadaş karşı çıktı ama, karşı çıkmayanlar da oldu. Doğrudan kabul edip hemen çalışanlar, 12 saat üzerinde çalışmaya başladılar. Kabul etmeyen arkadaşlara da baskı yapıyorlar, normal saat ücreti üzerinden 12 saat çalışmaları için.

Karşı çıkan arkadaşlar, kesinlikle öyle çalışmayacaklarını söylüyorlar ama, onların moralini bozan, kendi yakın arkadaşlarının karşı çıkmadan işi kabul etmeleri. Ben işi kabul eden arkadaşlarımla konuştum, niye kabul etiniz, diye. Bana verdikleri cevap, hiç yoktan iyidir, evde boş oturacağımıza üç kuruş para kazanırız, oldu. İçimizdeki arkadaşlar böyle düşündüğü sürece, patronlar bizim sırtımızdan hiç inmezler.

Kabul etmeyen arkadaşlarıma moralinizi bozmayın, dedim. Bizler bunun mücadelesini verirken, patrona karşı içimizdeki böyle arkadaşlarımızı da dönüştürmemiz gerekiyor. Eğer patron geri adım atarsa, onlar da kazanımın farkına varacaklar, dedim. Arkadaşlarımla konuştuktan sonra üretim sorumlumuza gidip sordum, durum ne diye. Patron diyormuş ki, kışın iş olmayınca bunlar yatıyordu. Yattıkları güne saysınlar, demiş. Ben de hangi yatmaktan bahsediyor, dedim. Kışın iş az olabilir ama boş durmadık, dedim. Bizler zaten yeterince fedakârlık yaptık, dedim. Yılda iki kere zam alıyorduk, bire indirdi. Bire indirdiği halde bir yılın üstüne çıktık, hala zam vermedi, dedim.

Daha ne istiyor bizlerden, zaten esnek çalışma koşularında çoğu arkadaşımız çalıştırılıyor, hâlâ yetmiyor mu, dedim. Tamam yine patronla konuşacağım dedi, konuyu kapattı ama, eminim ki, arkadaşlarım bir hafta daha dayanırlarsa patron onların şartını kabul edecek. Yeter ki, mücadele edelim ve örgütlü olalım. Birlikte mücadele ettiğimiz sürece kazanamayacağımız bir şey yok.