Gerici sağcı bir hükümet dayatmasını kabul etmiyoruz

Bolivya’daki gelişmelerle ilgili, İşçi Demokrasisi Partisi’nin de bileşeni olduğu İşçilerin Uluslararası Birliği – Dördüncü Enternasyonal (İUB-DE) Bolivya seksiyonu, Emekçi Halkın Devrimci Seçeneği (ARPT)’ nin deklarasyonunu okurlarımızla paylaşıyoruz.

Sağcı gericilik halk seferberliğinin üzerine oturarak iktidarı ele geçirmeye çalışıyor. İster geçici hükümet ister anayasal intikal yoluyla olsun, sağın bu gerici hükümet dayatmasını reddediyoruz.

• COB (Bolivya İşçi Merkezi), tüm işçi, köylü, yerli kökenliler ve gençlik örgütlerinin katılımını da sağlayarak acilen olağanüstü Kongre toplamalıdır.
• Seferberlik halindeki işçiler, köylüler ve gençlerden oluşan bir Halk Meclisi aracılığıyla bir geçici hükümet kurulmalı ve tüm halk adaylarının koşulsuz katılımıyla şeffaf ve özgür seçimler düzenlenmelidir.

Mücadele sürmelidir:

• 10 yıldan beri Evo Morales’in müttefiki ve Chiquitania yangınında ortağı olan oligarşiye karşı (CAO, CAINCO, Camacho, vb.)
• MAS’ın yol açtığı hileli dış borcun ödenmemesi için
• Evo’nun yandaşı çokuluslu San Cristobal’in millileştirilmesi için
• Demokrasi maskeli Camacho faşizminin maskesinin düşürülmesi ve yenilmesi için

21 günden beri süren mücadelenin ve MAS’çı (Sosyalizme Doğru Hareket) baskıların ve şiddetin neden olduğu 3 ölümün ardından, Evo Morales oligarşinin ve Amerika Devletleri Örgütü’nün temsil ettiği (ADÖ) emperyalizmin desteğini yitirdi ve istifa etti.

Halk seferberliği polisin baskıları ve MAS’ın ve onun tetikçilerinin uyguladığı şiddetin karşısında gerilemeyince, oligarşi Evo’dan vaz geçti ve iktidarı kaybetmeme gayretine girişti. Oligarşik efendilerinin emriyle ve seferberlikler karşısında duyduğu korkuyla polis ayaklandı ve Silahlı Kuvvetler önce “tarafsızlığını” ilan etti, arından da devlet başkanının istifasını istedi. MAS’ın hileli zaferini meşrulaştırmak için medet umduğu emperyalist ADÖ ise, (henüz tamamlanmamış olan) seçim gözlemcileri raporunu derhal ilan ederek tüm seçim sürecinin hileli olduğunu duyurdu. Böylece seferberliklerce tehdit edilen, sosyal seferberlik karşısındaki girişimlerinde başarısızlığa uğrayan, müttefiklerince terk edilen ve elinde artık baskı aracı kalmayan Evo Morales devlet başkanlığını bıraktı.

Şimdi, hepsi birden Evo Morales ile birlikte Chiquitania yangınının sorumluları olan CAO, CAINCO, FEGASACRUZ, Santa Cruzlu büyük tarım sanayicilerinin temsilcisi olan Santa Cruz sağı (Camacho), bir geçici hükümet ya da anayasal intikal yoluyla iktidarı ele geçirmeye çalışmakta. Bunlar demokrasiden söz etmekteler, ama gerçekte emekçi halkın düşmanıdırlar.

Bu gerici burjuva kesim, sahte bir “sosyalizm” ve “antiemperyalizm” adına halka ihanet eden ve çokuluslu şirketler ve büyük soya, madencilik ve gaz şirketleri sahiplerinden oluşan gruplar yararına 14 yıl iktidar olan Evo Morales hükümetine karşı halkın haklı nefreti ve kızgınlığını kullandı. Evo Morales ve MAS Ekim projesine ihanet etmişler ve Evo’nun yeniden aday olmasını reddeden 2016 referandumunda da açığa çıkan sosyal ve demokratik talepleri görmemezlikten gelmişlerdir.

İşçi ve emekçilerin çocukları olan yüz binlerce genç ve alt ve orta sınıflardan halk kesimleri son haftalarda sokaklara dökülerek ve yolları keserek seçim hilesini protesto etmişlerdir. Özellikle gençler 14 yıldan beri kendilerine onurlu iş alanları açamayan MAS hükümetine karşı son derece meşru bir kızgınlık beslemektedirler ve bugün üniversite eğitimi olan veya olmayan gençler sefalet ücretleriyle kaçak işlere mahkûm edilmiş durumdadırlar.

Bu nedenle binlerce işçi ve emekçi kesimler Evo Morales’ten kopmuşlar ve onun istifa etmesini ve yeni seçimlerin düzenlenmesini talep etmeye yönelmişlerdir. Potosi ve San Cristobal’dekiler gibi pek çok işçi sendikası, zanaatkarlar ve Los Yungas koka köylüleri de onlara katılmışlardır. Bu kesimler, Santa Cruz veya benzeri diğer bölgelerdeki geleneksel olarak muhafazakâr ve sağcı Camacho’yu ve Mesa’yı destekleyen alt ve orta sınıflardan farklıdır. Bu sağcı demagoglar kendi gerici ve halk karşıtı projelerini dayatabilmek için emekçi halkın haklı istemlerini kullanmaktadırlar.

Bu protestoya, önderleri bir yıldan beri hapiste olan ve zalimce baskılanan Yungas koka emekçileri, hatta Evo’nun  (geri adım atmadan sadece birkaç gün önce) çokuluslu şirketlere teslim ettiği lityum madenlerini korumak için mücadeleye atılan Potosi halkı da katılmıştır. San Cristobal maden işçileri de kazanımlarına saygı gösterilmesini talep etmeye başlamışlardır.

Öte yandan, kent ve kırsal alanlardaki emekçilerin geniş kesimleri, başka bir seçenek bulunmadığından ve Carlos Mesa ve diğer sağcı adaylara haklı olarak güvenmedikleri için Evo Morales’e oy vermeyi sürdürmüşlerdir.

Aynı zamanda, Vila Vila’da kooperatifçi madencilere ve Cochabamba’da protestocu gençlere vahşice saldırıp ölümlere ve yaralanmalara neden olan silahlı MAS çetelerinin şiddet uygulamalarına karşı da bir nefret doğmuştur. Ve Evo Morales’in istifasının ardından El Alto ve La Paz’da MAS’çıların giriştikleri saldırılar ve çıkardıkları yangınlar da nefretle karşılanmıştır.

Sağ kendi projesini hayata geçirebilmek için bu meşru protestoların üzerine konmakta, kendisini “demokrasi” bayrağı altında gizlemektedir. Başlangıçtaki ilk talepleri seçimin ikinci turunun düzenlenmesi iken, devam eden seferberliklerin üzerine konarak Evo’nun “yeni bir seçim kurulu ve yeni aktörlerle” yeni seçimlerin düzenlenmesini reddetmişlerdir. Şimdi Evo Morales istifa edince de alelacele saray oyunlarına ve politik manevralara girişerek gerici bir hükümet oluşturmaya yönelmişlerdir.

Buna yönelik olarak Santa Cruz patronlarının faşist sağcı temsilcisi Luis Fernando Camacho bir “geçici hükümet” kurmayı önermiştir ve bu girişiminde son 5 yıl boyunca MAS ile birlikte ortak yönetimde yer alan sağcı parlamenterler ile asker ve polis güçlerinin komutanlarının da desteğini almıştır.

Askerler ve emperyalizm tarafından desteklenen Santa Cruz patronlarına bağlı faşist sağın hükümet olmasına ve ülkenin geleceğini belirlemesine izin veremeyiz. İster bir “geçiş” hükümeti biçiminde, ister MAS’çılar ve onların politik işbirlikçisi sağcı parlamenterlerden oluşan halk düşmanı Yasama Meclisinde üretilecek bir başka türden formülle olsun, isterse de bir askeri cunta olsun; bütün bunlar halk karşıtı gerici çözümler olacaktır.

Bu yollardan herhangi biriyle dayatılacak gerici hükümet girişimlerini reddediyoruz.

Bu nedenle gerçek soldan hareketle öneriyoruz: “Ne Evo, ne Mesa, ne Camacho, ne de askerler! Kent ve köylerin kadın ve erkek emekçilerinin oluşturacağı bir Alternatif için!”.

Cochabamba emekçilerinin, Potosi madencilerinin ve Genaro Flores CSUTCB köylü sendikasının, COB’un özellikle köylü, yerli halk ve gençlik örgütlerini de davet ederek bir Olağanüstü Kongre çağırısında bulunması ve buradan hareketle bir geçici hükümet kurması çağırısına katılıyoruz.

Gerekli olan, diğerlerinin yanı sıra, Evo Morales’in yavuklusu Japon San Cristobal şirketinin gerçekten millileştirilmesi, yolsuzluklara ve gereksiz yatırımlara giden paraların yol açtığı dış borcun reddedilmesi, son 10 yıldır MAS’ın müttefiki olan oligarşiye karşı (CAO, CAINCO, Camacho, vb.) mücadele edilmesi gibi taleplerden oluşan bir işçi programının hayata geçirilmesidir.

COB’un örgütleyeceği açık Kongre aracılığıyla kent ve kır işçilerinin, gençlerin ve yerli halkın taban örgütlerine dayalı bir Halk Meclisi oluşturularak ülkenin geleceği belirlenebilir ve halk kesimlerinden tüm adayların özgürce katılabileceği gerçekten dürüst ve şeffaf bir seçim gerçekleştirilebilir.

Emekçi Halkın Devrimci Seçeneği (ARPT), İUB-DE Bolivya seksiyonu.

11 Kasım 2019