İşçi ve emekçinin kendisinden başka dostu yok!

Merhaba,

Ülkemizi ve dünyayı bir yılı aşkın süredir etkisi altına alan salgın sosyal hayatımızı, iş yaşantımızı ve topyekûn kültürümüzü olumsuz yönde etkilemeye devam ediyor. Salgın ile mücadele adı altında alınan önlemler, salgının artışını önlemiyorken birçok alanda işçi ve emekçi halkı hem sağlık hem ekonomik olarak kötü yönde etkilemeye devam ediyor.

Yüksek sayıda personellerle üretim yapan fabrikalar üretime ara vermeden işçilerin hayatlarını tehlikeye atarken, süresiz ücretsiz izinle korkutulan işçilerin örgütlenmesinin önüne geçilmeye çalışılıyor. İşten çıkarmalar yasak ancak süresiz ücretsiz izin, işçilerin çalışma hayatlarını çok daha kötü etkiliyor. Öte yandan kapatılan işletmeler ve bu işletmelerde dolaylı ve doğrudan çalışan insanlar hiçbir gelirleri olmaksızın tabiri caizse ölüme terk ediliyorlar.

Ülkenin dört bir yanından geçinemeyen, çıkar yol bulamayan işçi ve emekçi kardeşlerimizin intihar haberlerini almaya başladık. Sendikal mücadele için bir araya gelen insanların yıllarca ortaya koydukları alın terinin sonucu olan tazminatları hiçe sayılarak, caydırmak istercesine süresiz ücretsiz izne çıkartılarak davalarından sonuç alınamaz hale getiriliyorlar. Kronik hastalar çalışmaları yasaklanırken aldıkları ödenekle ailelerini geçindiremiyorlar, 20 yaş altının sokağa çıkması yasaklanırken reşit bile olmayan ama çalışan çocukların işe gitmesinde hiçbir sorun görülmüyor. Öğrenciler uzaktan eğitim görürken devlet bu insanların evlerinde internet bağlantısı veya yeterli donanım olup olmadığına bakmıyor.

Bu liste uzar gider… Sonuç olarak, kapitalizm dünyayı ilgilendiren böylesine önemli bir salgın koşulunda bile kendi çıkarını korumaya devam ediyor. Komiktir ki, bunu bile beceremiyor. Bütün kaynaklarımız sömürülürken sabrımız da tükenmiş durumda. Bir kere daha gördük ki, işçi ve emekçi halkın kendisinden başka dostu yok!

Manisa’dan Gazete Nisan okuru bir işçi