Çözüm, üretenlerin yönetmesinde!

En büyük ekonomik-toplumsal küme işçi sınıfı. Bütün dünyada böyle. Örneğin Türkiye’de kayıtlı çalışan sayısı 15 milyonun üzerinde. Sigortasız, güvencesiz, kayıtdışı çalışanlarla birlikte bu sayı 20 milyonun üzerine çıkıyor. Demek ki Türkiye’de işçi-emekçi hane sayısı toplumun büyük çoğunluğunu oluşturuyor. Dünyada da çalışan nüfus dört milyar civarında. Yani emekçiler dünya nüfusunun da büyük çoğunluğunu oluşturuyor.

Peki, buna rağmen dünyanın hiçbir yerinde neden işçiler yönetmiyor? Toplumun çoğunluğunu oluşturmalarına rağmen işçi ve emekçiler neden karar mekanizmalarında yer almıyor? Üretimin merkezinde yer almalarına rağmen işçi ve emekçiler neden milli gelirin sadece yüzde 25’ini alabiliyor? Milyonların asgari ücreti, emekli maaşı açlık sınırı altındayken milli gelirin çoğunluğu neden bir avuç kaymak tabakaya akıtılıyor? Nasıl oluyor da bölüşüm piramidinin en üstündeki bir avuç zenginin serveti dünya nüfusunun yarısının servetini aşabiliyor?

Hiç kuşkusuz bunun en önemli nedeni, işçi ve emekçilerin siyasal olarak örgütsüz olması. İşçi sınıfının ve emekçi kitlelerin iktidar mekanizmalarından özenle uzak tutulması. İşçi sınıfının siyasal olarak iktidarsız kılınmış olması.

Peki, neden işçi sınıfının iktidar olması istenmiyor? Neden sekiz milyarlık dünyada işçi-emekçiler çoğunlukta olmalarına rağmen bir tane dahi bir işçi-emekçi hükümeti bulunmuyor? Neden 85 milyonluk Türkiye’nin 100 yıllık tarihinde bir işçi-emekçi hükümetinin esamesi dahi okunmuyor?

Çünkü iktidar olmak, kaynakları yönetmektir. Pastayı yani milli geliri bölüştürmektir. Üretimin kimin için, nerede ve nasıl yapılacağına, bölüşümün hangi toplumsal kesimlere, hangi oranlarda verileceğine karar vermek demektir.

Bugüne dek hep kapitalist düzen egemen oldu. Burjuva hükümetler kaynakları patronlara ve ayrıcalıklı kesimlere aktardı. Bugün olduğu gibi işçiler, emekçiler hep unutuldu, kırıntılarla yaşamaları beklendi.

14 Mayıs seçimleri öncesi bir kez daha tablo budur. İşçi ve emekçilerin, sorunların artması ve derinleşmesi karşısında iktidardan feragat etmek bir yana “İşçinin sorununu işçi çözer” diyerek iktidara talip olması gerekiyor. Çözüm, üretenlerin yönetmesinde!