Casper işçisi boyun eğmiyor!

“Bizler Casper Bilgisayar çalışanları olarak uzun yıllardır yaşadığımız haksızlıkları önlemek ve hayatımızın patronun iki dudağının arasında olmaması, şirket içerisinde ve çalışma yaşamımızdaki keyfi uygulamaların son bulması için sendikalaştık.”

Yukarıdaki paragraf, sendikal faaliyet yürüttükleri için işlerine son verilen Casper işçilerinin lise ve üniversite öğrencilerine olan açık mektubunun bir kısmı. Her şey Casper Bilgisayar Sistemleri AŞ’nin üretim ve teknik bölümlerinde çalışan işçilerin, hepimizin işyerlerinde karşılaştığımız işveren baskısına, iş güvencesizliğine ve üretimde harcanan emeğin karşılığında reva görülen açlık sınırının altındaki ücretlere karşı Birleşik Metal-İş altında örgütlenmeleri ile başladı. 26 Ocak 2011 tarihinde, işyerinde çoğunluğu elde eden işçilerin yetki başvurusu kabul edilmiş, devamında patronların sendikal örgütlenmeyi kesmek için yaptıkları o klasik bakanlık tespiti ve iş kolu itirazı girişimi ile karşılaşmışlardı. Tabi patronun klasik yıldırma girişimi bununla da kalmadı ve sendikalı işçileri işten atmalar şeklinde devam etti. Buna cevap ise direniş çadırı, eylemler, boykot, sınıf dayanışması ve hukuk mücadelesi oldu.

Geçtiğimiz 1 Mayıs’ta Birleşik Metal-İş kortejinde, “Casper İşçisi Boyun Eğmiyor” pankartı ile yürüyen işçiler bugün (8 Mayıs 2011) direnişlerinin 77. günündeler. Gelinen noktada mücadelenin hukuk boyutu ise, daha önceki işçi direnişlerinin maruz kaldığı gibi -patron yanlısı yasaların erteleme ve oyalama taktikleri nedeniyle- işe iade davası boyutunda devam ediyor. Üsküdar 4 No’lu İş Mahkemesi’nce duruşmaları 20 Haziran’a ertelenmiş durumda.

Biz biliyoruz ki, grev yapmanın yasak olduğu 1963 Türkiye’sinde, İstanbul Sarıyer’de kurulu olan Kavel Kablo Fabrikası’nda işçiler 28 Ocak 1963’te başlayan ve 35 gün süren direnişlerinin ardından işçilerin grev hakkının anayasaya girmesini sağlamışlardı. Bu büyük kazanım Kavel Fabrikası çevresindeki tüm semt halkının ve çevre fabrikalardaki işçilerin dayanışması ile mümkün olmuştu. Biz de aynı hayat şartlarını paylaştığımız direnişteki işçi kardeşlerimize maddi manevi destek olmalı, Ümraniye Casper Plaza önündeki direniş çadırını ziyaret etmeli ve bu direnişin yaygınlaşması için çabalamalıyız. Yaşasın Sınıf Dayanışması!