“Ne yanlış, ne yalnızız! Yaşasın örgütlü mücadelemiz!”

Bugün Türkiye’de insan olarak bile görünmeyen lezbiyen, gay, transseksüel (kendisini karşı cinse ait, benzer hisseden kişilere verilen ad) arkadaşlarımız, onlara yapılan insanlık dışı davranışlar sonunda haklı mücadelelerini sürdürmek için örgütlenmeye başladılar. Fakat eşcinsel ve transseksüellere karşı şiddet durmak bilmiyor.

İstanbul’da seks işçiliğini bırakıp, gösteri yapan ve midye satarak geçimini sağlamaya çalışan Esmeray polis tarafından dövülüyor. Yine benzer şekilde 15 Temmuz 2008’de tabanca ile öldürülen gay Ahmet Yıldız, 12 Kasım’da Ankara’da pompalı tüfekle öldürülen transseksüel Dilek İnce cinayetleri ile ilgili hiçbir şey yapılmadı… Ahmet’in, Dilek’in acısı hâlen tazeyken 10 Mart’ta İstanbul’da yine bir transseksüel, Ebru, boğazı kesilerek öldürüldü. Bursa’da, Edirne’de, Eskişehir’de de buna benzer olaylar yaşanıyor.

Toplumun kendilerine dayattığı rolün, seks işçiliğinin dışına çıkan ve sadece oldukları gibi kabul edilmek isteyen eşcinsel ve transseksüel arkadaşlarımızın, kendilerini dışlayan sisteme karşı çıkardıkları sese biz de sesimizi katıyoruz ve tekrar ediyoruz: “Travesti ve transseksüel cinayetleri politiktir! Ölmek değil, farklılığımızla yaşamak istiyoruz!”

Yazan: Rukiye B. (28 Mart 2009)