LOJİSTK – Tek tek değil, hep birlikte!

Merhaba arkadaşlar, yaklaşık olarak 3 yıldır zam yüzü göremiyoruz. Kriz öncesinde patron çeşitli bahanelerle zam vermedi. Bu dönemlerde de, krizi bahane edip zam vermemesi bir yana, maaşlarımızı zamanında alamıyorduk.

Peşin çalışıp taksitle maaş alır hale geldik. Maaşımızın yarısı ayın 20’sinde, geri kalanı da son hafta içerisinde veriliyor. Diğer ayın maaş zamanı geldiğinde bizler bir önceki ayın maaşını ancak alıyoruz.

Bu durum biz işçileri çok zor durumda bırakıyor, arkadaşlarla sohbetlerimizde hep konuşuyoruz; borçlar kabarıyor, geçinmekte zorluk çekiliyor, taksitler veya faturalar zamanında ödenmediği için bir de faiz ödemek zorunda kalıyoruz.

Bu duruma karşı nasıl bir çözüm bulunur diye, arkadaşlarla çay ve yemek molalarında fırsat bulduğumuzda konuşuyoruz. Bir işçi arkadaş bana bir önerisini söyledi: “Herkesin muhasebeye gidip para istemesi lazım ki bizden bıkıp paralarımızı yatırsınlar.” Öneriye katılmadığımı söyleyip, sadece bunu yaparak onları bıktıramayacağımızı, bizi dinleyip şirketin zor durumda olduğu yalanını anlatıp bizi atlatacaklarını söyledim. Arkadaşım yine de deneyelim dedi ve iki arkadaş daha bize katıldı. Muhasebe müdürünün karşısına 4 kişi çıktık. Durumumuzu anlattık. Müdür önce bize öfkelendi; “Şefiniz size anlatmadı mı? Şirketin ödemeleri var, bir süre daha böyle devam edecek ama durum düzelecek.” vs. dedi ve: “Daha iyi iş bulan gidebilir.” diye ekledi.

Aşağıya indik, hepimiz öfkeliydik, bunun böyle olamayacağını, hep birlikte tepkiler vermenin daha etkili olacağını anladık, bunun için işyerinin dışında bir araya gelip, sorunlarımızı konuşup çözümler üretmeliyiz ki etki yaratalım ve haklarımızı elde edelim, dedik.

Kriz ortamını kendileri için fırsata çeviren patronlara en güzel cevap birlikteliğimiz olur.