METAL – Yine iş kazası, yine işçinin yalnızlığı

Merhaba; Çalıştığım fabrikada bir arkadaşımız daha iş kazası geçirdi. Makinede meydana gelen bir arızayı gidermek için uğraşan arkadaşımız, hidrolik sistemle çalışan bir kısmın devreye girmesiyle makineye işaret parmağını kaptırdı.

6 saatlik bir operasyonla parmak dikildi ve arkadaşımız bir hafta hastanede gözetim altında tutuldu. Neyse ki her şey yolunda gitti ve arkadaşımız taburcu oldu.

Biz de birkaç arkadaşımızla birlikte, arkadaşımızın evine geçmiş olsun ziyaretine gittik. Arkadaşımız bizi gördüğüne çok sevindi. Sohbet esnasında patronun hiç ilgilenmediğini, arayıp sormadığını söyledi. Ve bu duruma gerçekten kırgındı. Ama işin aslı şu ki; patron bu tür durumlarda hep bu şekilde davranır. İşçi onun işine yaradığı kadarıyla kısmen önem taşır, ama işçi iş göremeyecek durumda ise patron için hiçbir önemi yoktur.

Fabrikadaki üretim sorumlusu mühendis arkadaşımızı hastanede ziyarete gittiğinde hepimiz çok şaşırmıştık. Ama işin aslını da ziyaret vesilesiyle arkadaşımızdan öğrendik. Meğer kaza geçiren arkadaşımızın ağabeyi arayıp mühendise fırça atmış; “Siz nasıl insansınız, yanınızda çalışan eleman kaza geçiriyor, siz bir kez arayıp durumunu bile sormuyorsunuz!” diye. Yani şaşırmakta haksız değilmişiz, böyle tiplere arada bir insani değerleri hatırlatmak gerekiyormuş demek ki.

Ama işçi arkadaşlarımızın da çoğu bu konuda duyarsız. Kaza geçiren kişi iş başı yapana kadar kimsenin pek arayıp sorduğu olmaz. Tabii bunda iş kazalarının sayısının fazla olması da etkili oluyor. Ancak iyi ve kötü günde birbirimizin yanında olmayı öğrenmemiz lazım. Umarım bu tür ziyaretleri daha yaygın hale getirebilir ve arkadaşlarımızın yalnız hissetmelerini engelleyebiliriz. Belki de bu tür durumlar için ilgilenebilecek diğer arkadaşlarımızı haberdar edebilecek, gerekiyorsa yardım toplayıp ulaştırabilecek ve tüm sorumluluğun patrona ait olduğunu hukuken de ispatlayıp patronun cezalandırılmasını sağlayacak bir komite kurabilirsek bu daha iyi ve daha sistemli bir şekilde işleyebilir.