Petrokimya – Mücadele etmek ve mücadelemizi birleştirmek zorundayız

Merhaba arkadaşlar;

Patronlar kazandıkça bizler daha çok baskıya maruz kalıyoruz ve işsiz kalmaya devam ediyoruz.

Kendi çalıştığım fabrikada işçi sayısı düştükçe patron daha çok kazanıyor. Yılarca oraya emek veren işçi de işsiz kalıyor.

Yedi yıldır bu işyerine emek veriyorum. Burada iş başı yaptığımda çalışan işi sayısı 60 kişiydi ve satılan hammadde aylık 100 tondu. Şu anki çalışan sayısı ise sadece 20 kişi ve bundan üç ay önceye kadar satılan hammadde 200 tonun üzerinde…

Son üç ay ise hammadde krizinden dolayı 120 ile 150 ton arasında satış yapıldı. Belki satışlar azalmış olabilir ama patronun kâr payı düşmüyor. Çünkü bu sefer de hammaddeye olan talep yükseldiği için fiyatlar tavan yapıyor, çok satıp az kazanan patron bu seferde az satıp çok kazanmaya başlıyor.

Durum böyle olunca çok kazanmaya başlayan patron biz çalışanlara baskı uygulamak için önüne gelen bu fırsatı hiç tepmiyor. Böylece üretim azaldı diye, ya işten çıkartıyor ya da kendini tehdit eden unsurlar karşısında; “Akıllı olun bak zaten az iş çıkıyor kafamı attırmayın işten çıkartırım” deyip bizleri susturuyor.

Kısacası dünyayı saran küresel mali krizde olduğu gibi bundan sonra olacak diğer krizlerde de patronlar kazandıkça, bizler işsiz kalıp yoksulaşmaya ve baskı altında kalmaya devam edeceğiz. Bundan kurtulmak için ise biz işçiler örgütlenmek zorundayız. Hem de sadece kendi çalıştığımız fabrikalarda değil, kendi çevremizdeki fabrikada çalışan işçi kardeşlerimizle de örgütlenip sonra da direnişteki diğer işçi kardeşlerimizi yalnız bırakmayıp mücadelemizi olarla birleştirmek zorundayız.

Biz işçiler mücadelemizi birleştirirsek kazanabiliriz aksi takdirde patronlara kazandırmaya ve işsiz kalmaya devam edeceğiz!