Deprem patrona yaradı

Merhaba, ben çadır üretimi ve kurulumu yapan bir firmada çalışıyorum. Patron kısa bir süre önce işlerin az olmasından kaynaklı işçi çıkarmaktan bahsederken, Van depreminin ardından çadır siparişleri beklenmedik derecede artınca, her şeyi unutup siparişleri yetiştirmek için çırpınmaya başladı. Öyle ki, bize imzalamamız için sundukları “belirsiz süreli iş sözleşmesi” bile şimdilik rafa kalktı.

İşler durgunken işçi çıkarmayı düşünen patron nedense işler artınca işçi almayı düşünmüyor. Çünkü mevcut çalışanları uzun saatler çalıştırmak daha kârlı olsa gerek. Bunu da şu şekilde sağlıyor: Her gün normal çalışma saatimizden 4-5 saat daha fazla çalıştığımız yetmiyormuş gibi, bir de haftasonları çalışmak zorunda bırakıldık. Çünkü, siparişlerin yetişmesi gerekiyormuş. Tabii mesai saatleri uzadıkça patronun cebinden çıkacak para artacağı için, patron bunu da kitabına uydurdu ve cumartesi normal çalışma saatimiz 4 saat artırıldı ve mesai saatlerimizin, saatlik çalışma ücretleri yarı yarıya düşürüldü. Biz işçiler bu kesintilere bir tepki gösteremeyince patron bununla da sınırlı kalmayıp normal mesai saatlerimizden çalmaya başladı. Örneğin, geçen ay benim 20 saatlik mesai kaybım vardı, ve bu genel bir sorun. Mutlaka her işçinin mesai saatlerinden kesinti yapılıyor. Geçen ay ben bu duruma tepki gösterdiğimde beni ilk yatıştırmaya çalışan bizden görece daha fazla maaş alan işçiler olmuştu. Bu arkadaşlarımız maaşlarının iyi olduğunu düşünerek kesilen 3-5 saat mesainin peşine düşmenin gereksiz olduğunu düşünüyor, zaten yöneticilerin de bu işçilere telkini bu yönde oluyor. Bu durum da bireysel hak arama yöntemlerini doğuruyor, kişisel olarak müdürle, patronla veya muhasebeciyle tartışmak ve haklı olduğumuzu ispatlamaya çalışmak zorunda kalıyoruz. Ama birlikte hareket edemediğimiz için genelde sonuç alamıyoruz. Biz işçiler aynı ortamda çalışıp aynı sorunları yaşıyoruz, birimizin maaşının diğerinden yüksek olması bizim önümüzde engel olmamalı. Sorunlarımız aynı ise çözümü de ortak aramalı, bu tür hak gasplarına sessiz kalmamalı, birlikte tepki verebilmeliyiz. Ancak bu şekilde hak gasplarına engel olabiliriz.